Rotstraal
De herfst is inmiddels aangebroken en gelijk hiermee een periode waarin er veel veranderingen optreden. Het wordt wat kouder en vochtiger, veel paarden zullen wat langer op stal staan, de wei zal modderiger zijn, het hoofdrantsoen van je paard verandert van gras naar hooi en hij zal proberen een flinke wintervacht te groeien. Deze veranderingen kosten je paard een hoop energie en het is dan ook niet vreemd dat sommige paarden last krijgen van een verminderde weerstand (en de hiermee gepaard gaande klachten). Een veelgehoorde klacht rond deze tijd van het jaar is rotstraal. Rotstraal is een bacteriële infectie van de straal waarbij de straal als het ware langzamerhand wordt ‘opgevreten’ door de bacteriën die erin leven. Veelgenoemde oorzaken hiervan zijn langdurig staan in een vieze stal of in de modder. Daarnaast beweren veel hoefsmeden en bekappers dat door hun goed bekapping rotstraal voorkomen had kunnen worden. Kortom: rotstraal zou worden veroorzaakt door allerlei invloeden van buitenaf. Maar hoe komt het dan dat het ene paard dat de hele dag in de modder staat er wel last van krijgt en het andere paard niet? Als osteopaat zijnde geloof ik niet dat invloeden van buitenaf de hoofdoorzaak zijn en ik zal je in dit artikel uitleggen waarom.
Optimale beweeglijkheid en optimale doorbloeding zijn van cruciaal belang voor de gezondheid van de hoef. Met optimale beweeglijkheid doel ik met name op het hoefmechanisme. Het hoefmechanisme is de beweging die de hoef maakt als een paard loopt. Bij het neerzetten zal de hoef licht uitzetten en bij het optillen terugveren naar normaal. Deze beweging helpt het bloed tegen de zwaartekracht in terug omhoog richting het hart te pompen. Voor een goed hoefmechanisme is het belangrijk dat de hoef goed bekapt is. Bij voorkeur zonder ijzers en met een straal die contact kan maken met de grond. Daarnaast helpt een goede doorbloeding mee aan een goed werkend hoefmechanisme. Door een goede afvoer van afvalstoffen en aanvoer van voedingsstoffen (dit gebeurd via het bloed) kan er een sterke, harde maar toch elastische hoef worden gevormd.
De doorbloeding van de hoef wordt grotendeels geregeld door het ritmisch samentrekken van de kringspiertjes in de wand van de aders. Deze kringspiertjes liggen vlak voor de overgang van aders naar haarvaten. Ze bepalen dus de hoeveelheid bloed die door de haarvaten gaat en de bloeddruk in de haarvaten. De haarvaten hebben een dunne wand waardoor ze afvalstoffen kunnen opnemen en voedingsstoffen kunnen afgeven aan hun omgeving. Deze uitwisseling van voedingsstoffen en afvalstoffen is essentieel voor alle weefsels in het lichaam om gezond te blijven. Nu komt het interessantste gedeelte: de aansturing van de kringspiertjes komt vanuit de zijhoorn van het ruggenmerg. Het zenuwstelsel regelt dus de mate van doorbloeding in de hoef. De hoef zelf heeft (op het hoefmechanisme na) nauwelijks invloed op de doorbloeding.
Als osteopaat kun je de doorbloeding beïnvloeden door de aansturing van de kringspiertjes in de aderwanden te optimaliseren. De aansturing kan negatief worden beïnvloed door onder andere wervelblokkades of ribblokkades, door diverse problemen met betrekking tot het zenuwstelsel, door enkele organen en door enkele hormonen. Wanneer deze blokkades/problemen worden opgelost zal de aansturing van de kringspiertjes en daarmee de doorbloeding verbeteren. Zoals eerder genoemd zorgt een optimale doorbloeding voor een sterke, harde en elastische hoef. Een hoef die goed bestand is tegen invloeden van buitenaf en die dus ook veel minder vatbaar is voor ziekte. Dit is natuurlijk nooit een 100% garantie, maar het zal de kans op ziekte absoluut in forse mate verkleinen. Veel bacteriën (waaronder degene die rotstraal veroorzaakt) en schimmels zijn van nature aanwezig op de hoef. Optimale beweeglijkheid en optimale doorbloeding verbeteren de weerstand van de hoef tegen ziekte, waardoor bacteriën en schimmels de kans niet krijgen om de hoef aan te tasten.